تمرین عملی افرادی که تلاش کرده اند به چنین سطحی از حال خوش برسند و این سبک زندگی را یاد بگیرند نشان می دهد که این افراد آهسته آهسته مسیری را به این سمت برای خود تدارک دیده اند.
تحول چشمگیری که داشته اند این بوده که انتخاب کرده اند بپذیرند تجربیات لذت بخش آنها ناشی از درک عمیق واقعیت های زندگیشان است تا اینکه از گرفتاری ها غم ها و ناکامی های متداولی باشد که درذهن خود احساسش می کنند یا در تلوزیون و خیابان های شهرشان و در زندگی روزمره درگیرش هستند.
آنها به خودکاوی و پردازش شخصی مسایل پرداخته اند که آنها را به این سمت سوق داده که با خود بگویند بله من این باور را انتخاب می کنم که لذت و حال خوش در درون من است.
شاید الان احساسش نکنم اما باید به این فکر کنم که چه کاری از دستم بر می آید ؟
چه بخشی از من نیاز به تغییر دارد؟
چه عملکردی می تواند به من کمک کند که به حال خوش دسترسی پیدا کنم ؟
می توان چنین گفت که این نوع از حال خوش مشابه زمانی است که پروانه ای روی دست شما نشسته اما نمی توانید نگه داریدش یا محکم در دستان فشار دهید .
به جای تلاش برای گرفتن ” شادمانی ” بهتر است تمرین ها و نگرش هایی که در جذب و خلق شادمانی موفق عمل می کنند را کشف کنیم مانند تمرین خدمتگزاری به دیگران، سپاسگزاری از خود و دیگران به خاطر کوچکترین عملکرد خوب و حتی گرفتاری ها . چشم پوشی کردن آگاهانه از کینه ها و دشمنی ها و همه مواردی که قلبمان را تیره و تار می کنند و لذت و شادمانی را از ما دور می کنند.
درهر حال مهم ترین تمرین در این زمینه ، توجه به گفتگوهای درونی خودتان است. مدیریت افکار در زمان مواجه شدن با شرایط دردناک درونی و استفاده از قدرت خلاقیت خود برای خلق شرایط درونی که سرمنشا حال خوش هستند.
بنابراین قدم به قدم پیش بروید. فرایند خلق لذت می تواند به تدریج اتفاق بیفتد. با درک ساده ای از اینکه شادمانی، ماهیت درونی دارد، می توانید تصمیم بگیرید که ذهن و قلبتان را کاملا باز کنید تا این نوع حال خوش را احساس کنید .
بنا به شرایط خود نیاز دارید که تمارینی انجام دهید که توجه به افکار و احساسات نگرانی ها و امیالی را که ذهن و بدن شما را درگیر می کنند مد نظر داشته باشید. و در ادامه عملکردی را انجام دهید که شما را از واقعیتی که به این آشوب رسانده رها سازد.
تقلا کردن را متوقف کنید
تمرین مراقبه و نیایش را داشته باشید.
بطور مستقیم به قلب خود رجوع کنید و انرژی موجود در قلبتان را بسط دهید و برای حال خوب دیگران نیایش و مراقبه را پیشنهاد دهید.
تمرینی را پیشنهاد می کنیم که می توان از آن با عنوان توقف تقلا کردن نام برد و در مرکز همه موارد ذکر شده وجود دارد، بسیار ساده بوده و می توانید در هر زمان و مکان، انجام دهید و این کار می تواند سطح آگاهی شما را در اندک زمانی متحول سازد.
چشمانتان را ببندید و زمانی را که شادمانی را تجریه کرده اید به خاطر آورید. سپس خود را به آن لحظه ببرید. احساس آن زمان خود را تصور کرده و لمس کنید.
شاید این کار با تصور فضایی که شادمانی مورد نظرتان را تجربه کرده اید، لباسی که به تن داشته اید و اینکه چه کسی در کنارتان بوده است بهتر امکان پذیر باشد. شاید هم این کار از طریق فراخواندن احساسات آن زمان برایتان اتفاق بیقتد.
از خودتان بپرسید آن حس شادمانی شبیه چه بود ؟
چگونه احساسی بود؟
و در ادامه اجازه دهید که همان احساس در لحظه حال در بدن شما برایتان تجلی پیدا کند . آن را در خود نگه دارید تا اینکه احساس شادمانی را تجربه کنید . هرچند مقدارش ناچیز باشد. سپس خاطره و صحنه های قبلی را کنار گذاشته و فقط احساس جاری در آن لحظه را تجربه کنید. نقطه ای در بدنتان را که احساس شکل گرفته شده را در آن تجربه می کنید پیدا کرده و اگر قدرت تخیل قدرتمندی دارید چنانچه به احساس خود رنگ گرمی مثل صورتی یا طلایی هم بدهید بیشتر به شما کمک می کند یا شاید بهتر باشد به روی تنفستان تمرکز کنید که با هر نفسی که می کشید این احساس را وارد وجودتان کرده و اجازه دهید که تا فاصله بازدم شما در تمام وجودتان گسترده شود.
با این احساسی که دارید گوشه ای بنشینید و امتحان کنید که آیا می توانید این شادمانی را نگه دارید؟
در این لحظه می توانید اجازه دهید که این شادمانی احساس اصلی شما باشد . این تمرین خیالی است هرچند کوچک اما می تواند واقعیت شما باشد.
حتما مطالعه کنید :چگونه رابطه دوستانه داشته باشیم
