همه ما در روابط خود چالش و ناملایمات را تجربه کرده ایم. این امر طبیعی بوده و بخشی از هر رابطه محسوب می شود که حتی می تواند در معنا بخشیدن به آن هم کمک کند. به عبارتی، گاهی برای رشد رابطه ، گسترش احساسات و تجربه هیجانات، به وجود دغدغه هایی در رابطه نیاز است. برای حفظ روابط، بایستی به روی آنها کار کرد و هرگز از رابطه ای که داریم غافل نشویم تا همیشه رابطه مان، سالم و شاد باقی بماند. با توجه به اینکه روابط هم به اندازه افراد درگیر در آن رابطه، پیچیده اند، به راحتی آسیب پذیر هستند و هر عملکرد نابخردانه، ما را از داشتن یک رابطه سالم، محروم خواهد کرد. در ادامه شما را با تعدادی از عادت های رفتاری اشتباه در روابط آشنا می کنیم تا با خودداری از آنها بتوانید در ایجاد یک رابطه خوب و با کیفیت، موفق عمل کنید:
قدر نشناسی
نکته جالب در این باره ،اینست که خیلی وقت ها متوجه قدر نشناسی خود نسبت به یکدیگر نیستیم .برخی مواقع هم عملکرد ما ناشی از قدر نشناسی نیست اما در نظر طرف مقابل اینطور دیده می شود و در واقع برداشت او از رفتار ما اینست که قدردانش نیستیم.برای پیشگیری از این فرایند، تمرین کنید تا همواره طرف مقابلتان را تحسین کرده و از او برای بودنش، تشکر کنید. بایستی او را بطور مستقیم متوجه این موضوع کنید که برایتان بسیار باارزش است. از انجام کارهای کوچک هم در این باره غفلت نکنید.
گفتن دستت درد نکند، صبح بخیر گفتن هایی همراه با آروزهای خوب و قشنگ، بوسیدن یکدیگر به بهانه های مختلف ، لبخند زدن و نشان دادن حس خوب از کنار او بودن، نمونه هایی ساده در رابطه با قدردان بودن از یار خود، می باشد. با توجه به اینکه گاهی، قصد ما قدرنشناسی نیست اما در نظر طرف مقابل اینطور درک می شود، لازم است که در این باره با او صحبت کنیم .
به این منظور، زمان مناسبی را در نظر گرفته و به طرف مقابل توضیح دهید که چقدر برای شما مهم بوده و به راستی قدردان او هستید و دوستش می دارید. از او سوال کنید که آیا تابحال متوجه احساس قدرشناسی شما و ارزشی که نزد شما دارد شده است؟ اگر نه، دلیلش را بپرسید تا بدانید که کدامیک از رفتارهایتان باعث ایجاد سوء برداشت شده یا در چه زمینه هایی ناشیانه برخورد کرده اید تا بتوانید در ادامه، رفتارهای تحسین آمیز، قدرشناسانه و پرمهر بیشتری، از خود بروز دهید.
تحسین نکردن
این عادت مخرب در رابطه، مشابه قدرنشناسی و دست در دست آن، اتفاق می افتد. در ابتدای آشنایی و شروع رابطه، بیشتر ما تحسین و بکارگیری کلام دلنشین و محبت آمیز را در مورد هم به راحتی بکار برده و بیشتر بر خوبی ها و نقاط قوت یکدیگر تمرکز داریم و به قولی تحسین و تایید یکدیگر را با قدرت بیشتری انجام می دهیم . اما رفته رفته که از زمان رابطه می گذرد متاسفانه بر این باور می شویم که طرف مقابلمان می داند چه نظری راجع به او داریم و نیازی به تعریف و تمجید ما ندارد .
اما لازم به ذکر است که انسان ها همیشه در طول رابطه تشنه و محتاج شنیدن کلام خوش از سوی شما در مورد خودشان هستند و نیاز دارند که از سمت شما دیده شده و تایید شوند. به آنها بگویید که از نظر شما فوق العاده هستند . تمام توانمندی ها و مزیت های احساسی و رفتاری آنها را بازگو کرده و از درخشش آنها در زندگیتان تعریف کنید. هر مساله ای که موجب جذب شما به سمت آنها شده را شرح دهید تا بدانند که چه جایگاه ویژه ای برایتان دارند و آنها را منحصر به فرد می بینید.
حرف دلمان را بر زبان نمی آوریم
این شکل از رفتار نابخردانه در رابطه می تواند گستره وسیعی داشته باشد. گاهی حرف دلمان را با طرف مقابلمان به زبان نمی آوریم تا احساساتمان جریحه دار نشود. گاهی نمی خواهیم با شنیدن حرف های ما، او هم لب به سخن گشوده و به این ترتیب در تصمیم گیریها و انتخاب های خود تحت تاثیر نقطه نظرات او قرار گیریم. گاهی هم تنها برای نشان دادن توافق و حسن نیت خود نسبت به او، از بیان حرف دلمان خودداری می کنیم تا مبادا با او مخالفتی کرده باشیم. در برخی موارد برای خوشایند دیگری از بیان خواسته ها و دغدغه های خود اجتناب می کنیم تا او در آرامش بوده و خیالش از بابت ما راحت باشد اما متاسفانه در بلند مدت این کار ما نتایج نامطلوب به همراه می آورد.
زیرا در یک رابطه موفق و خوب، باید حال هر دو طرف رابطه خوش باشد. زمانیکه از برآورده شدن نیازها و انتظارات منطقی خود در یک رابطه، چشم می پوشید و راجع به آنها صحبت نمی کنید، باعث آسیب به روابط می شود که در ادامه به طرف مقابل شما هم منتقل خواهد شد زیرا رابطه در تعادل پیش نمی رود. باید قبول کنید که برای سالم ماندن رابطه و دور شدن از آسیب به روابط ، خود نیاز دارید که به خوبی شنیده شوید. تمرین کنید که در فرصت های مناسب، چطور عقاید، باورها، خواسته ها و آروزهایتان را به طرف مقابل بگویید. زمانی که طرفتان آمادگی شنیدن صحبت های شما را داشته باشد و در فضای مناسبی قرار داشته باشید.
اشتباهاتمان را انکار می کنیم
کار ساده ایست که بخواهیم خطاهای دیگری را به رخش بکشیم و او را مقصر قلمداد کنیم. اما کار چندان راحتی نیست که سهم خود را از اشتباهی که مرتکب شده ایم قبول کرده و به آن اذعان کنیم. در واقع هرگاه در رابطه ای به بن بست می رسیم به این معناست که هر دوی ما، آنطور که باید رفتار نکرده ایم و بحران های موجود در رابطه ناشی از سهل انگاریها و عملکرد نادرست هر دو طرف رابطه می باشد. دفعه بعدی که مساله یا اختلاف نظری در رابطه پیش آمد تمام سعی خود را بکنید که حالت دفاعی نگرفته و در پذیرش اشتباهات خود، باشید.
خود را جای طرف مقابلتان قرار داده و از جانب او مساله را بررسی کنید. نگاه کنید که چه کاری می توانستید انجام دهید که از پیش آمدن وضعیت موجود پیشگیری شود. با کشف این موضوع، به آن اعتراف کرده و برای طرفتان توضیح دهید که متوجه اشتباه خود شده اید و قصد کنار گذاشتن عملکردهای مشابه را دارید. به این ترتیب به او نشان خواهید داد که برای تمام آنچه میانتان رخ داده، تنها او را مقصر نمی دانید و با پذیرش سهم خود، از او دلجویی می شود.
شنونده خوبی نیستیم
یکی از آزرده ترین رفتارهایی که می توان در آسیب به روابط موثر است، اینست که به هنگام گفتگو با طرف مقابل، با حواس پرتی و عدم تمرکز یا بی احساس، به صحبت ها گوش دهیم. در واقع هر فعالیت مشترکی که با هم انجام می دهید، بایستی با نهایت توجه و به اشتراک گذاشتن احساسات میانتان صورت گیرد . در غیر اینصورت رابطه سرد و بی روح پیش خواهد رفت. برای نشان دادن میزان اهمیتی که طرف مقابلمان برای ما دارد لازم است که تمام توجه خود را در زمان های با هم بودنمان به او نشان دهیم. دفعه بعدی که طرف مقابلتان شروع به صحبت کرد دست از کارهایی که مشغول انجامش هستید کشیده و به قولی سراپا گوش بشوید برای شنیدن حرف هایش.
چنانچه در شرایطی هستید که نمی توانید با همه وجود شنونده صحبت هایش باشید به او بگویید که آماده نیستید و با تعیین زمان مشخصی برای یک گفتگوی صمیمانه و آرام،خیال او را راحت کنید که برای شما ارزشمند است و زمان خود را برای درک آنچه می خواهد بگوید، اختصاص می دهید. این روند به گرمای رابطه عاطفی میانتان می انجامد و به خاطر داشته باشید که تحت هر شرایطی قراری که با هم تنظیم کرده اید را لغو نکنید.
زودرنج بودن
با توجه به اینکه همه انسان ها مرتکب خطا شده و سهوا هم که شده در برخی مواقع موجب رنجش اطرافیان می شوند بنابراین بهتر است برای حفظ سلامت روابط صبوری، و گستره دید خود را افزایش دهیم تا بتوانیم دیگران را بخشیده و کمتر کم لطفی های دیگران را که گاهی غیر عمد رخ می دهد به دل بگیریم زیرا موجبآسیب به روابط می گردد. بخصوص در مورد عزیزان و نزدیکان خود که معاشرت بیشتری با آنها داریم و زمان بیشتری کنار هم وقت می گذرانیم نیاز است که از کنار خطاهایشان ساده بگذریم زیرا هرچه رابطه تنگاتنگ تر باشد، احتمال بوجود آمدن رنجش ها و ناراحتی ها بالا می رود.
دفعه بعدی که از طرف مقابلتان دلخور شدید از خود بپرسید که آیا امکان دارد بیش از حد حساس بوده باشید یا آیا می توانید با کمی مکث و گذشت، خطای پیش آمده را فراموش کنید ؟ شاید روز خوبی نداشته اید و با ذهنی خسته عملکرد طرفتان را بررسی کرده اید که ناراحتتان کرده . آیا اگر جای شما و طرف مقابلتان عوض می شد، به او هم حق می دادید که از شما برنجد؟ برای راحت تر عبور کرد از خطای طرف مقابلتان، به خوبی ها و ویژگی های مثبت او فکر کنید. به محبت هایی که به شما کرده و مهربانی هایی که به خاطرش قدردان او هستید. با بیاد آوردن خوبی هایش، چشم پوشی از ایراداتش آسان شده و اشتباهاتی که مرتکب شده را، بخشی عادی از یک رابطه دونفره در نظر خواهید گرفت.
شکایت کردن از یکدیگر نزد دیگران
همه ما گاهی اوقات نیاز داریم که خشم و احساسات منفی خود را تخلیه کنیم. آسان ترین کار اینست که گوشی تلفن را برداشته و به اولین کسی که در دسترسمان است زنگ زده و زبان گله و شکایت را باز کنیم. اما زمانیکه شروع به شکایت کردن از یار خود نزد شخص سوم می کنیم، درواقع تیشه به ریشه رابطه خود و آسیب به روابط زده ایم.
دفعه بعد که تصمیم عجولانه ای جهت ابراز گله و شکایت از یار خود نزد دیگران گرفتید، لحظه ای درنگ کرده و به خود یادآور شوید که با این کار فقط لحظه ای از بار فشار روانی خود کم می کنید اما با رد و بدل کردن صحبت های ناخوشایند در مورد کسی که با او در رابطه هستید، فقط ذهنیت خود و دیگران را در موردش خراب کرده، اعتماد میانتان را سست کرده و حتی ممکن است با دریافت همدردی های نادرست از دیگران، اوضاع را برای خود و طرف مقابلتان وخیم تر هم بکنید.
رفتار حسابگرانه
در یک رابطه متعادل، همه چیز بطور یکسان رد و بدل می شود و یکی از لذت های موجود در روابط اینست که آنچه در توان دارید را به طرف مقابل هدیه دهید و در مقابل، احساس و انرژی متقابل دریافت کنید و در واقع نباید رابطه به شکلی پیش برود که یکی از طرفین همیشه دهنده باشد و دیگری فقط گیرنده اما همواره به خاطر داشته باشید که رابطه، محل مسابقه یا چرتکه انداختن نیست که مدام در حال شمارش خدماتی باشید که بین شما رد و بدل می شود.
زمانیکه در حال بخشیدن حال خوش به طرف مقابلتان هستید، جای اینکه حساب میزان محبت و خدماتی را که به او ارائه می دهید داشته باشید، به خود افتخار کنید که در موضع قدرت و توانمندی هستید و می توانید برای کسی که دوستش دارید مفید واقع شوید. مطمئن باشید که طرف مقابلتان هم، قدردان شما بوده و در فرصت مناسب با شما رفتار مشابه خواهد داشت.
اما اینطور نباشد که به قصد دریافت خدمات مشابه و متقابل از او، به این کار بپردازید بلکه از روی عشق و خواسته قلبی و با لذت و به قصد حال خوش یارتان، این کار را انجام دهید تا تاثیرگذاری کارتان هم، حقیقی و به اندازه کافی باشد. به عبارتی هر یک از شما بایستی در هر موقعیت ممکن برای نشان دادن احساس خالصانه و عمق ارزشی که برای دیگری قائل است، این کار را کند . بدون چشمداشت و به دور از محاسبه مساله ای.
تلاش برای تغییر دادن یکدیگر
هیچ کس کامل نیست و همه ما این را می دانیم . با اینحال در بیشتر مواقع برای تغییر دادن طرف مقابل تلاش کرده و آرزو می کنیم می توانستیم او را به آن شخصیتی که ایده ال ماست نزدیک کنیم. البته تشویق کردن یارمان برای اینکه بهترین خودش باشد و عملکردهای مناسب تری از خود بروز دهد،ارزنده است.بطور مثال،به او حمایت و انگیزه لازم را بدهیم تا عادات بهتری در خود خلق کند،سخت کوشی بیشتری داشته باشد،به سلامتی خود بیشتر اهمیت بدهد یا اینکه خوشحال تر زندگی کند.
در واقع تفاوت بزرگی میان تشویق کردن و متوقع بودن،وجود دارد. مساله تلخ تر اینست که حتی گاهی صرفا برای خوشایند خودمان و به نفع خودمان،دلمان می خواهد که طرف مقابلمان تغییر کند،نه اینکه این تغییر به نفع خود او باشد. دفعه بعد که در آرزوی تغییر دادن یار خود بودید،به این نکات توجه کرده و به خود یادآور شوید که او به هنگام ملاقات شما به همین شکلی بوده که الان هست، اگر در آن زمان مورد پسند شما واقع شده پس چرا در حال حاضر می خواهید تغییر کند ؟
مقایسه یار خود با دیگران
علاوه بر اینکه،با میل به تغییر دادن طرف مقابلمان رابطه را دچار بحران می کنیم، اینکه بخواهیم او را با دیگران مقایسه کنیم هم برای رابطه بسیار سمی محسوب می شود. این مقایسه می تواند با کسیکه در گذشته رابطه داشته ایم انجام شود یا یکی از نزدیکان. بهرحال مقایسه یار با هر کسی روح و روان او را می آزارد، باعث آسیب به روابط ما می شود.
این مقایسه چه بر زبان ما جاری شود چه نشود، در هر صورت عملکرد عادلانه ای نبوده و خطایی است که باعث آسیب به روابط می شود. برای درک این موضوع،می توانید تصور کنید که طرف مقابلتان با شما این کار را کرده و شما در مقام مقایسه با دیگری قرار بگیرید.قطعا احساسات شما جریحه دار شده و برایتان تلخ خواهد بود.بهتر است هر زمان که برای مقایسه کردن یار خود با دیگری وسوسه شدید به دلایلی که او را برای رابطه انتخاب کرده اید فکر کنید تا مزیت های داشتن او،برایتان تداعی شود. یاد بگیرید که طرف مقابل خود را همانگونه که هست و به خاطر وجود خودش دوست بدارید.
