نگرانی بابت همه چیز بخشی از پدر و مادر بودن است. ما در مورد این که آیا درست بچه هایمان را پرورش می دهیم، نگران هستیم و به آن ها کمک می کنیم تا به اعضای شاد و سالم در جامعه تبدیل شوند. امیدواریم آن ها را درست پرورش دهیم، شاید آن ها باهوش تر و قدرتمند تر از ما باشند. این بخشی از وظایف پدر و مادر است. گاهی اوقات نگرانی های والدین به چیزی شبیه به اضطراب تمام عیار تبدیل می شد. اگر والدین بودن سخت باشد، تحمل داشتن پدر و مادر مضطرب تقریبا غیر ممکن است. در اینجا چند روش هوشمندانه برای مدیریت ترس هایی که نمی توانید کاهش دهید و کنترل کودکان در موقعیت های بحرانی روحی، وجود دارد. با چندو چون همراه باشید تا با راه های کنترل اضطراب کودکان آشنا شوید.
بهترین روش های کنترل کودکان
1. برای کنترل کودکان خود، باور کنید که شما تنها نیستید
به دلیل وجه منفی سلامت روان هیچ کس دوست ندارد در مورد آن صحبت کند. به علاوه رسانه ها دوست دارند افراد مبتلا به بیماری های روانی را به عنوان هیولا به نمایش بگذارند. جای تعجب نیست که افراد حتی اگر تشخیصی در مورد خود داشته باشند، ترجیح می دهند آن را پنهان کنند. اولین قدم شما به عنوان والدین مضطرب، این است که بدانید شما تنها نیستید.
اضطراب یکی از شایع ترین بیماری های روانی است که به ازای هر ۵ بزرگسال در ایالات متحده آمریکا ۱ نفر به آن مبتلا هستند. بدون حمایت و پشتیبانی، درمان این مسئله تقریبا غیر ممکن است. حتی اگر به دنبال کمک حرفه ای نباشید، می دانید که تنها نیستید و باید کل دیدگاه خود را تغییر دهید.
2. از خود مراقبت کنید
به عنوان والدین، پیش فرض رفتاری شما این است که فرزندان خود را در اولویت قرار دهید. برنامه های خود را لغو می کنید و سرگرمی های خود را به دلیل بردن آن ها به دندان پزشک یا هدایت آن ها به تمرینات فوتبال کنار می گذارید. لزوما انجام این کار بد نیست، ولی باید به عنوان والدینی که با اضطراب زندگی می کنند، مراقب خودتان باشید. توجه داشته باشید اگر شما همه چیز را به دیگران می دهید و چیزی برای خودتان نگه نمی دارید، در نهایت هیچ تصدیقی از جانب کسی دریافت نمی کنید.
برای خودتان وقت بگذارید، این عبارت می تواند برای هر شخصی معنای خاص خود را داشته باشد. مراقبت از خود برای والدین می تواند مشکل باشد، به خصوص اگر فرزندتان کوچک بوده و همیشه احساس آشنای کمبود خواب را داشته باشید. این عبارت را به خاطر بسپارید که مراقبت از خود تنها برای شخص خودتان نیست. مراقبت از خود حتی اگر به معنای مدیتیشن ۵ دقیقه ای باشد، شما را در دراز مدت والد بهتری می کند. به علاوه مدیریت اضطراب زندگی را برای فرزندتان آسان تر خواهد کرد.
3. برای کنترل کودکان خود، با آن ها صحبت کنید
ممکن است وسوسه کننده باشد که مبارزه خود را با اضطراب یا بیماری روانی از فرزندان خود پنهان کنید. با این حال حتی اگر شما در مورد آن صحبت نمی کنید، آن ها می توانند احساس کنند که مشکلی وجود دارد. اگر این راز را مخفی نگه دارید، ممکن است آن ها فکر کنند شما یک مشکلی با آن ها دارید یا این که به طور کلی مشکل اصلی خودشان هستند.
با فرزندان خود در مورد سلامت روان و بیماری روانی صحبت کنید. نیازی نیست در مورد جزئیات اضطراب خود یا آن چه باعث هراس شما می شود توضیحی دهید. در عوض، آن ها را در مورد اضطراب و سایر بیماری های روحی تان آگاه سازید، این بسیار کمک کننده خواهد بود و به فرزندان احساس مسئولیت می دهد.
در ادامه
بیماری های روانی از آن چه بیشتر مردم تصور می کنند شایع تر هستند. اگر می خواهیم از وجه منفی آن ها خلاص شویم، باید نسل جدید را این گونه آموزش دهیم که بیماری روانی چیزی نیست که باعث شرمندگی شما شود یا این که آن را مخفی کنید.
به علاوه، با صحبت کردن با بچه های خود در مورد سلامت روان، در صورت اینکه حمله عصبی داشته باشید، به آن ها آگاهی داده اید. به جای تلاش برای پنهان کردن آن، می توانید بگویید که احساس اضطراب دارید. چند دقیقه سکوت کنید، یا یک بازی انجام دهید تا ببینید چه کسی می تواند به مدت طولانی صحبت نکند. مقابله با علائم در حالی فرزندتان آگاهی دارد و با شما همدلی می کند بسیار آسان تر است.
بر خلاف تصور عامه، صحبت کردن با بچه های خود در مورد سلامت روان، قرار نیست آن ها را بهم بریزد. در عوض این امر باعث می شود دنیای اطرافمان به مکانی راحت تر تبدیل شود. با آگاهی دادن به کودکان و بزرگ تر شدنشان، آن ها درک بیشتری نسبت به بیماری های روانی دارند و وجه بد این بیماری ها از بین می رود.
4. در صورت نیاز از یک فرد حرفه ای کمک بگیرید
وجه منفی بیماری روانی، ما را ترغیب می کند تا آن را مخفی کنیم و با کسی در مورد آن صحبت نکنیم. برخی از افراد می توانند علائم خود را مدیریت کنند. با این حال اگر شما یکی از آن افراد نیستید، می توانید با یک فرد حرفه ای صحبت کنید. منابع درمانی زیادی وجود دارد، از درمان و دارو تا گروه های درمانی و … می توانند به شما کمک کنند. هر یک از گزینه های ذکر شده به شما کمک می کند که اضطراب را بدون اینکه زندگی شما تحت تاثیر منفی قرار گیرد، مدیریت کنید. اگر احساس می کنید زندگی شما تحت تاثیر قرار گرفته است به یک فرد حرفه ای متوصل شوید تا بتواند شما را پشتیانی کند و مشکلات روحی خود را کشف کنید.
سخن پایانی
پدر و مادر بودن سخت است، والدینی که دچار اضطراب هستند نیز برایشان سخت تر می گذرد ولی غیر ممکن نیست. شما چطور کنترل کودکان در زمان اضطراب های شخصی خود را در دست می گیرید و آن را مدیریت می نمایید؟
منبع: lifeasmama
