بولیمیا (Bulimia nervosa) یا همان پرخوری عصبی ، نوعی اختلال در خوردن بوده که به طور جدی و نگران کننده، سلامتی فرد را به خطر می اندازد. افراد مبتلا به بولیمیا، اغلب به صورت مخفیانه پرخوری می کنند و حجم زیادی غذا و انواع تنقلات را، بدون هیچ گونه کنترل و حد و مرزی مصرف می نمایند. آن ها پس از گذراندن این مرحله، به شکل های گوناگون تلاش می کنند تا غذای خورده شده را بالا بیاورند و یا با روش های ناسالم مثل رژیم های طاقت فرسا، روزه گرفتن، ورزش های سخت و سنگین و… سعی در از بین بردن کالری های جذب شده و جلوگیری از اضافه وزن دارند. اگر شما دچار پرخوری عصبی می باشید و یا وسواس غیر قابل کنترلی نسبت به بدن خود و همچنین غذاهایی که مصرف می کنید دارید، این مقاله برای شما مفید خواهد بود.
بولیمیا (پرخوری عصبی)
علائم پرخوری عصبی چیست؟
علائم و نشانه های پرخوری عصبی، موارد زیر را شامل می شود:
- وسواس بیش از اندازه نسبت به فرم بدن، دوست نداشتن خود و وزن کردن های پشت سرهم
- ترس و دلهره از اضافه کردن وزن
- وعده های غذایی زیاد و ناسالم. خوردن حجم زیادی غذا در هر وعده
- پرخوری عصبی در حقیقت نوعی اختلال در افکار و ذهن نیز می باشد. به طوری که فرد قادر نیست تا از غذا خوردن دست بکشد.
- تلاش برای بالا آوردن و استفراغ بعد از بینجینگ (پرخوری عصبی) و شروع تمرینات ورزشی سخت.
- استفاده از انواع ملین و روان کننده بدون تجویز و تشخیص پزشک
- رژیم های ناسالم، روزه گرفتن و محدود کردن مصرف کالری، از طریق تحریم بعضی غذاها و نوشیدنی ها
- استفاده از مکمل های غذایی بدون تجویز پزشک، مصرف داروهای گیاهی و قرص های لاغری.
افرادی که مبتلا به بولیمیا هستند، حداقل یک بار در هفته و حداکثر 3 مرتبه در ماه، دچار این وضعیت خواهند شد.
چه زمان باید به دکتر مراجعه کنیم؟
اگر شما علائم و نشانه های بولیمیا را در خود احساس می کنید، بایستی در اولین فرصت به پزشک مراجعه کنید. زیرا ماندگاری این وضعیت، خطرات جدی ای را برای افراد به همراه خواهد داشت.
چگونه می توانیم به فردی که مبتلا به بولیمیا ست کمک کنیم؟
باتوجه به خطرات این اختلال، اگر اطراف شما فردی از خانواده، دوست، همسر و… را با علائم پرخوری عصبی مشاهده می کنید، لازم است به او کمک کنید تا بهبود یابد. شما می توانید فرد را تشویق و حمایت کنید تا سبک زندگی خویش را تغییر دهد. همچنین مشاوره با پزشک متخصص و یا پزشک بهداشت روانی، می تواند شما را در این مسیر راهنمایی کند.
تشخیص پرخوری عصبی
از آنجایی که افراد مبتلا به بولیمیا اغلب دارای وزن طبیعی یا اضافه وزن بسیار ناچیز هستند، تشخیص این اختلال با مشکلاتی همراه می باشد. اما در اینجا مواردی را ذکر می کنیم تا با بررسی آنها بتوانید مشکل عزیزان خود را تشخیص دهید.
- این افراد بر خلاف آن چیزی که هستند، دائم نگران چاقی و اضافه وزن خود بوده و از مصرف بعضی غذاها وحشت دارند.
- تصوری که از بدن خویش دارند با حقیقت فاصله دارد. (این افراد نقص های خود را چند برابر بزرگ تر می بینند)
- با وجود ترس از اضافه وزن، پرخوری های غیر معمولی را در هر بینجینگ انجام می دهند.
- پس از هر پرخوری، شروع به رژیم های سخت و یا روزه گرفتن می کنند.
- این افراد اغلب در جمع چیزی نمی خورند اما در خلوت پرخوری عصبی می کنند.
- استحمام و حمام کردن درست پس از خوردن وعده غذایی.
- ورزش های سخت و بیش از اندازه
- داشتن زخم و شکاف به روی پوست بدن مثل دست، انگشت ها و…
- دندان ها و لثه های آسیب دیده
- تغییر در وزن
- ورم دست و پا
- ایجاد تورم صورت و گونه ها
علل پرخوری عصبی چیست؟
تا به امروز علل بولیمیا ناشناخته باقی مانده اما در مواردی ژنتیک، سلامت روانی و انتظارات اجتماعی هر فرد می توانند بر روی این اختلال تاثیر بگذارند.
عوامل پرخوری عصبی کدامند؟
زنان و دختران به مراتب بیشتر از مردان و پسران در معرض اختلال پرخوری عصبی هستند. بولیمیا اغلب در نوجوانان و یا در اوایل بزگسالی (جوانی) رخ می دهد.
مواردی که می توانند خطر ابتلا به بولیمیا را افزایش دهند عبارتند از :
ژنتیک
افرادی که یکی از اعضای خانواده آن ها مانند پدر، مادر، خواهر یا برادر مبتلا به بولیمیا باشند، احتمال مبتلا شدن به پرخوری عصبی در آنها بیشتر بوده و به عامل ژنتیک وابسته است. همچنین اضافه وزن در کودکان و نوجوانان می تواند یکی از نشانه ها و زنگ خطر این اختلال باشد.
مشکلات روانی و عاطفی
در برخی موارد، مشکلات روانی و عاطفی مثل افسردگی، اختلالات اضطرابی و یا مصرف مواد، با اختلالات خوردن ارتباط داشته و می توانند به روی یکدیگر تاثیر بگذارند. فرد مبتلا به بولیمیا دائما نسبت به خویش احساس نارضایتی دارد که این احساس ها نیز می توانند موجب افسردگی، مصرف مواد و… شوند.
رژیم غذایی
اغلب افرادی که رژیم غذایی دارند، بیشتر در خطر ابتلا به بولیمیا هستند. زیرا بیشتر کسانی که پرخوری عصبی دارند، در یک دوره طولانی، مصرف کالری را به شدت محدود می کنند، که همین روند موجب برگشتن میل و ولع در آن ها نسبت به غذا می شود. در نتیجه بینجینگ اتفاق می افتد. اما این افراد پس از پرخوری عصبی، مجددا برای از بین بردن کالری تلاش می کنند.
عوارض پرخوری عصبی
بولیمیا یک اختلال خطرناک است که ممکن است عوارض تهدید کننده ای برای سلامتی داشته باشد.
- از دست دادن عزت نفس، بروز مشکلات در روابط و عملکرد اجتماعی فرد
- از دست دادن آب بدن که موجب بسیاری مشکلات از جمله نارسایی کلیه می شود
- مشکلات قلبی مانند نارسایی قلبی، تپش قلب یا ضربان نامنظم
- پوسیدگی دندان ها و بیماری لثه
- اختلال در قاعدگی برای خانمها
- مشکلات گوارشی
- اضطراب، افسردگی و اختلالات شخصیتی مانند اختلال دوقطبی
- رو آوردن به مصرف الکل و یا مواد مخدر
- خودکشی و یا آسیب رساندن به خود
پیشگیری از پرخوری عصبی (بولیمیا)
اگرچه راه مطمئن و قطعی برای جلوگیری از بولیمیا وجود ندارد. اما شما می توانید با حمایت و تشویق افراد مبتلا به این اختلال، از شدت گرفتن این بیماری جلوگیری به عمل آورید.
- تلاش برای ایجاد یک تصویر مثبت از خود در نوجوانان به خصوص نوجوانان دختر، که بیشتر در معرض این اختلال می باشند. ایجاد عزت نفس در آن ها و یادآوری به آن ها که خوب بودن یک مجموعه می باشد که معطوف در ظاهر و بدن نیست.
- غذا خوردن بر سر یک میز و خوردن غذاهای سالم
- از صحبت کردن درباره وزن اجتناب کنید. سعی داشته باشید سبک زندگی افراد خانواده را به سمت سالم هدایت کنید.
- پرهیز از رژیم های غذایی سخت و طاقت فرسا، مکمل ها و قرص های کاهش وزن، روزه داری، بالا آوردن غذا و… که روش های آسیب زننده و ناسالمی هستند.
پرخوری عصبی یا همان اختلال بولیمیا را جدی بگیرید و در جهت ریشه کن کردن این اختلال قدم بردارید.
